Δευτεροκλασάτος στοχαστής, (πενήντα έξι χρόνια ταλαιπωρίας), πολύ κοντά στη σύνταξη πια, στέλνει καθημερινές αναφορές χαμένης αθωότητας (προσδοκώντας μάταιη ανταπόκριση) προς τον άγγελο που διόρισε. Οι αναφορές έχουν ενδιαφέρον, κυρίως, επειδή οι μόνοι αποδέκτες είναι οι αναγνώστες του, και όχι βέβαια ο άγγελος, που εκπαιδεύτηκε για να μην υπάρχει. Έτσι, η αθωότητα κοινό κτήμα πια των πολλών, μπορεί με την ησυχία της να αποστραφεί τον κόσμο των ανθρώπων και να φωλιάσει ανενόχλητη στα μάτια αυτών που ξορκίζουν την θλίψη. Και βέβαια, ακόμα και τον θάνατο.
Κιντάπογλου Γ.
Μεγαλε εγραψες .KARDAS
ΑπάντησηΔιαγραφή