Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΗΣ ΛΗΣΤΟΣΥΜΜΟΡΙΑΣ (HD)

ΣΚΕΨΕΙΣ.....

10.000 ακίνητα μειονοτικών που κατασχέθηκαν από το Τουρκικό κράτος  την περίοδο μεταξύ 1960 με 1965 επιστρέφονται στους δικαιούχους. Σε επίσημο γεύμα που παρέθεσε ο πρωθυπουργός της Τουρκίας Ταγίπ Ερντογάν σε μειονοτικούς και στον οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο χθές το βράδυ (Κυριακή), ανακοίνωσε μέσω του υπουργού πολιτισμού της κυβέρνησής του, ότι είναι καιρός τα λάθη της ιστορίας να αποκατασταθούν, διότι όπως είπε, σε ένα δημοκρατικό κράτος, κανένας δεν δικαιούται να σφετεριστεί την περιουσία κανενός.

Η Κωνσταντινούπολη ήταν ανέκαθεν ένα πολυθρησκευτικό κέντρο.  Ορθόδοξες εκκλησίες (Χριστιανικές και Αρμένικες), Συναγωγές, Τζαμιά, και Καθολικές Εκκλησίες ζούσαν και ζουν σε γειτονιές λαϊκές και αστικές εδώ και πολλούς αιώνες.

Είναι γνωστά τα προβλήματα που ανά τους αιώνες ταλάνιζαν τους μειονοτικούς πληθυσμούς της Πόλης. Η ιστορία είναι αδιάψευστος μάρτυρας. Αρκεί ο καθένας να την ερμηνεύει με τρόπο  ευρύ και έξω από προσωπικές και εθνικές παρωπίδες.

Σήμερα σ᾽αυτή τη  χρονική συγκυρία που ζούμε εδώ στην Ελλάδα και με την μεγαλύτερη  κρίση (κοινωνική, οικονομική και ηθική) της ιστορίας μας, η σύγκρισή μας με τους γείτονές μας Τούρκους φαντάζει άκρως επώδυνη και ιδιαζόντως τραυματική.

Σε μια εποχή που  έχουν απαξιωθεί παντελώς οι πολιτικοί και θρησκευτικοί  ηγέτες μας.
Σε μια εποχή που ο εχθρός  δεν είναι απέναντί μας, αλλά μέσα μας.
Σε μια εποχή που η ανεξιθρησκεία και ο εθνικιστικός μεγαλοϊδεατισμός δεν ορίζεται από το σύνταγμα αλλά περνάει μέσα από την βούληση παρανοϊκών και  ημιθανών μητροπολιτών.
Σε μια εποχή που το κράτος δικαίου αδυνατεί να αποδώσει δικαιοσύνη σε κοινούς παραβάτες του ποινικού κώδικα (πολιτικούς και πολίτες)
Σε μια εποχή που η χώρα μας ψάχνει απελπισμένα την εθνική και κοινωνική της ταυτότητα, χωρίς να είναι σίγουρο ότι τελικά θα τη βρεί,

η Ελλάδα ναυαγισμένη στη θάλασσα που την γέννησε, στη θάλασσα της  κοινωνικής  και ηθικής της αβεβαιότητας,  προσπαθεί να κρατηθεί απεγνωσμένα στην επιφάνεια και να μην βουλιάξει.

Κάπου κάπου βγάζει και καμιά κορόνα εθνικιστικής ιαχής... Έτσι για την τιμή των όπλων...
Αλλά δυστυχώς γι᾽αυτήν, δεν πείθει πλέον κανέναν...

Οι μόνοι που χαμογελούν είναι οι γείτονές της και τα ψάρια.....


Υ.Γ.
Τα χιλιάδες ακίνητα και κινητά (τιμαλφή, εμπορεύματα κλπ) που προσετερίστηκαν οι "ημέτεροι" συνεργάτες, κατά το πλείστον, των Γερμανών, από τους μειονοτικούς Εβραίους της Θεσσαλονίκης του ολοκαυτώματος στον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο θα επιστραφούν άραγε κάποτε (έστω και μετά από χρόνια) στους δικαιούχους- κληρονόμους τους ;

Καθ᾽όσον και η ρήση του Ευαγγελίου... "Ο πρώτος αναμάρτητος τον λίθον βαλέττω".

ΠΕΘΑΝΕ Ο ΛΕΩΝΙΔΑ ΚΥΡΚΟΣ

Πέθανε σήμερα το πρωί της Κυριακής (28 08 2011) ο ιστορικός ηγέτης της Αριστεράς Λεωνίδας Κύρκος. Το στέλεχος της Αριστεράς αντιμετώπιζε προβλήματα με την καρδιά του. Η κηδεία θα πραγματοποιηθεί σύμφωνα με πληροφορίες την Τετάρτη στο Α' Νεκροταφείο.

Ο Λεωνίδας Κύρκος γεννήθηκε το 1924 στο Ηράκλειο Κρήτης. Ήταν...
γιος του Μιχαήλ Κύρκου που μαζί με τον Ι. Πασαλίδη και άλλες προσωπικότητες της Αριστεράς ίδρυσαν την ΕΔΑ. Φοίτησε στην Ιατρική Σχολή την οποία δεν τελείωσε ποτέ λόγω των πολιτικών διώξεων που υφίστατο.

Φυλακίστηκε κατ' επανάληψη την περίοδο του Εμφυλίου Πολέμου. Το 1946 έμεινε στη φυλακή για οκτώ μήνες ενώ δύο χρόνια αργότερα βρέθηκε ξανά στη φυλακή και καταδικάστηκε σε θάνατο το 1949.

Λόγω της διεθνούς αντίδρασης η απόφαση του Στρατοδικείου δεν εκτελέστηκε, καθώς μεταξύ των καταδικασθέντων ήταν και ο γνωστός για τον αγώνα του κατά των Γερμανών, Μανώλης Γλέζος. Αποφυλακίστηκε το 1953.

Εργάστηκε για πολλά χρόνια στην “Αυγή” αρχικά ως ρεπόρτερ και αργότερα (1958-1961) ως διευθυντής.
Εκλέχτηκε βουλευτής της ΕΔΑ στις εκλογές του 1961, του 1963 και του 1964. Μετά τη διάσπαση του ΚΚΕ πήρε το μέρος των ανανεωτικών δυνάμεων και τάχθηκε με το ΚΚΕ Εσωτερικού.

Με τη δικτατορία συνελήφθη και φυλακίστηκε για πέντε χρόνια.

Με τη Μεταπολίτευση εκλέχτηκε βουλευτής το 1974 και το 1977. Εκλεχτηκε ευρωβουλευτής το 1981 και το 1985. Υπήρξε πρόεδρος του ΚΚΕ Εσωτερικού μέχρι τον Απρίλιο του 1987, οπότε εντάχθηκε στην ΕΑΡ, στην οποία εκλέχτηκε πρόεδρος.
Ίδρυσε τον Συνασπισμό της Αριστεράς και της Προόδου με τον Χαρίλαο Φλωράκη.

Από το 1989 ως το 1993 υπήρξε βουλευτής του Συνασπισμού. Επικρίθηκε για τη συμμετοχή του στην κυβέρνηση συνεργασίας με τη ΝΔ.

Το 2000 προτάθηκε από τον Συνασπισμό για το αξίωμα του Προέδρου της Δημοκρατίας, ωστόσο εξελέγη ο Κωνσταντίνος Στεφανόπουλος.

Τα τελευταία χρόνια είχε αποσυρθεί από την ενεργή πολιτική εξέφραζε όμως πάντα με διορατικότητα και παρρησία τις θέσεις του. Ήταν χήρος και είχε δύο γιους.

Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΜΟΥ - ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΜΟΛΦΕΤΑ*

Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΜΟΥ

Η γυναίκα μου, σαν κούκλα με το νέο της φουστάνι,
στον περίπατο σαν βγαίνει είδες νάζι που το κάνει;
Προσκυνώ! της λέει ο ένας, δούλος σας! της λέει ο άλλος.
Και εγώ ωσάν μεγάλος της Ευρώπης διπλωμάτης
αντιχαιρετώ τους φίλους συμπεριπατών σιμά της.
῾῾Γυναικούλα μου, ποιός είναι ο ξανθός με τα μουστάκια;᾽᾽
῾῾Παίζαμε μαζί᾽᾽ μου λέει, όταν είμαστε παιδάκια᾽᾽. 
῾Ἁμ αυτός ο μαυρογένης;῾῾
῾Ἁυτός είναι ο κουμπάρος της κουμπάρας της Ελένης.᾽᾽
῾῾Και αυτός που περπατάει σαν μουλάρι που κλωτσάει;᾽᾽
῾῾Μου τον είχανε συστήσει τις προάλλες σ᾽ένα τσάϊ᾽᾽.
῾Ἁμ αυτός πούχει βαμμένα τα μουστάκια και τα γένια;῾῾
῾Ὁύφ! λογαριασμούς γυρεύεις! Δεν είναι δική σου έννοια.
Βγάνε σ᾽ όλους το καπέλο και ποιοί είναι και τι θέλουν
να με ερωτάς δεν θέλω!....᾽᾽
Μωρέ κόσμο που γνωρίζει η γυναίκα μου αυτή!
Πως δεν τσ´ έρχεται η ιδέα να με βγάλει βουλευτή; 

* Μολφέτας Γερ. Γεώργιος, γεννηθείς εν Αργοστολίω το 1871, ποιητής λυρικός και σατυρικός και δημοσιογράφος. Εξέδιδεν εν Αθήναις τη σατιρικήν εφημερίδα Αίσωπος, είτα εν Αργοστολίω τον Κολόμβον, τανύν δε από τινων ετών το Ζιζάνιο. Ευφυέστατος, γονιμότατος εις στίχους, εύτολμος και φιλελεύθερος, θα διεκρίνετο βεβαίως πλειότερον αν εδημοσιογράφει εις κύκλους ευρύτερος και διεπραγματεύετο γενικότερα ζητήματα, ουχ' ήττον το Ζιζάνιον, ως εβδομαδιαία εικών των εν Κεφαλληνία συμβαινόντων, άτινα μετά τόσης ζωηρότητος και χάριτος πραγματεύεται ο κάλαμος του δημοσιογράφου, θ' αποτελέσει εν τω μέλλοντι και ιστορικήν πηγήν περί της πολιτικής και κοινωνικής της νήσου καταστάσεως. Προς έκδοσιν έχει και ποιητικήν συλλογήν"
(Ηλία Τσιτσέλη, Κεφαλληνιακά Σύμμικτα, Τόμος Πρώτος σελ. 861, 1904)
Με αυτό το εύστοχο σχόλιο παρουσιάζεται από ένα συγκαιρινό του, τον Ηλία Τσιτσέλη, ο Γεώργιος Μολφέτας, ο Κεφαλονίτης ποιητής, που με την πολιτισμένη του σάτιρα έτερψε τους σύγχρονούς του και εξακολουθεί να τέρπει τους μεταγενέστερους.
Σήμερα έναν αιώνα σχεδόν, αφότου διατυπώθηκε η γνώμη αυτή, η ζωή και το έργο του ποιητή παραμένουν σχεδόν άγνωστα, αφού εργασίες σχετικές δεν υπάρχουν εκτός από ελάχιστες, πονήματα φιλότιμης προσπάθειας, που όμως δεν εξαντλούν το θέμα. Έτσι για εκείνον που επιθυμεί να γνωρίσει το Γ.Γ. Μολφέτα η κυριότερη πηγή είναι το έργο του, δηλαδή οι 200.000 περίπου στίχοι, κατά το Χρήστο Βουνά, που περιλαμβάνονται στις εφημερίδες "Αίσωπος", "Κολόμπος" και "Ζιζάνιον". 

ΦΙΛΟΛΟΓΙΚΗ ΕΣΠΕΡΙΣ ΤΟΥ ΤΙΜΟΥ ΜΩΡΑΪΤΙΝΗ*

ΦΙΛΟΛΟΓΙΚΗ ΕΣΠΕΡΙΣ

Στης Χρίσταινας της καφετζούς προχθές νωρίς νωρίς
μια φιλολογική εδόθη εσπερίς.
Ο Φώτης ο μπαλωματής για έναν τσαγκάρη Τήνιον
έκανε μίαν κρίση.
Η Κώσταινα εμίλησε για την μπουγάδα και την πλύση
κι επεκαλέσθη και τον Πλίνιον.
Έπειτα ο Στραβάραπας με στύλ Μεταξουργείου
ωμίλησε περί Θεοδοσίου...
Κατόπιν ο Κρεμανταλάς, που τον φωνάζουν και Γρουσούζη,
πλανόδιος από ετών,
που με τη ζέστη πάντοτε πουλά το κρύο- μπούζι,
έκανε μια διάλεξη περί των νέων ποιητών.
Ο Χρήστος ο αμανετζής ομίλησε περί του Μπάχ
εν σχέσει με το αχ και βάχ.
Ο κανονιέρης ο Στρατής περί Δανίας και Δανών
κι ο καρβουνιάρης ο Λουκάς περί λευκών μικρών κλινών.
Η Διαμαντούλα έπειτα, με μια εισήγηση λαμπρά,
ανέλυσε τον Νεκομπρά
και είπε και περί φωτός και ουρανού ενάστρου.
Και, τέλος, η κυρία Κάστρου,
κρατούσα εγχειρίδιον περί φιλοσοφίας,
μετά μεγάλης ευφραδείας
και μετά χάριτος άπείρου
απήγγειλε τεμάχια εκ του Ομήρου.


*Ο Τίμος Μωραϊτίνης ήταν Έλληνας θεατρικός συγγραφέας (κωμωδίας - επιθεώρησης), εκδότης, δημοσιογράφος, πεζογράφος και ποιητής.

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1875. Εγκαταλείποντας τις σπουδές του στο Πανεπιστήμιο Αθηνών αφοσιώθηκε στο χρονογράφημα και την ποίηση. Υπήρξε χρονογράφος για μεγάλο διάστημα στην εφημερίδα «Εμπρός» αλλά και σε πολλές άλλες εφημερίδες και περιοδικά της εποχής. Ασχολούμενος με το θέατρο αναδείχθηκε σπουδαίος θεατρικός συγγραφέας. Ιδιαίτερα σε κωμωδίες και επιθεωρήσεις που στέφθηκαν με πλήρη επιτυχία. Σημαντικότερα εξ αυτών ήταν: «Μαραθώνιος δρόμος» (1906), «Πρωθυπουργίνα» (1908), «Πανόραμα» (επιθεώρηση του 1908), «Εύθυμος χήρος» (1909), «Το τσάι της Νίτσας» (1912), «Βαμπίρ» (1917), «Το παλιοκόριτσο» (1921), «Η επιστροφή των θεών» (1923), «Ένα ταξιδάκι στη Σελήνη» (1924), «Δακτυλογράφος ζητεί θέσιν» (1925), «Μοντέρνο σπίτι» (1926), «Μπερλίνα» (επιθεώρηση), «Αιώνια ζωή» (1929) και «Ιστορία της Αθήνας» (1931) Ο Τίμος Μωραϊτίνης είχε λάβει μέρος στον Ελληνοτουρκικό πόλεμο του 1897, κατά τον οποίο και τραυματίστηκε όπου και σεμνύνονταν μέχρι τον θάνατό του την "επ΄ ανδραγαθία" τιμητική διάκριση που έτυχε από τον Βασιλέα Γεώργιο τον Α΄. Το 1910 διετέλεσε γραμματέας του Δημοτικού Συμβουλίου Αθηναίων. Τον Σεπτέμβριο του 1912 εξέδωσε την καθημερινή πολιτική εφημερίδα "Ημερήσια Νέα". Το 1938 ανέλαβε πρόεδρος της Ένωσης Ελλήνων Συντακτών. Το 1937 η Ακαδημία Αθηνών του απένειμε το Αριστείο Γραμμάτων. Ο Τίμος Μωραϊτίνης πέθανε στην Αθήνα το 1952.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΣ ΑΕΙ ΦΙΛΟΣΟΦΟΥΝΤΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΠΕΡΙΞ ΑΥΤΩΝ ΑΜΦΙΣΒΗΤΙΕΣ

OI (ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΕΣ) ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

ΣΤΟΥ ΚΟΥΦΟΥ (ΕΛΛΗΝΑ) ΤΗΝ ΠΟΡΤΑ... ΟΣΟ ΘΕΛΕΙΣ ΒΡΟΝΤΑ....

ΚΑΙ ΑΥΤΟΙ..... ΣΤΗΝ ΚΟΣΜΑΡΑ ΤΟΥΣ.... 
(Κουτσομπολιό και βαθύς 
εσωτερικός στοχασμός (της συμφοράς).......

ΑΝΑΤΟΛΗ ΚΑΙ ΔΥΣΗ - ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ ΤΟΥ ΗΧΟΥ

Ο ΔΗΘΕΝ ΚΑΙ .... Ο ΤΡΙΘΕΝ.... (ΝΕΟΕΛΛΗΝ)

Τρίχα στο σώμα κάγκελο...
και ύφος ... μέσα χύνω...
μάνα μου είμαι νηστικός
λες όμως να παχύνω;

ΑΝΗΚΟΜΕΝ ΕΙΣ ΤΗΝ ΔΥΣΙΝ.... (ΔΗΘΕΝ)....

ΣΗΜΕΙΑ ΤΩΝ ΚΑΙΡΩΝ....

Το μικρό μαγαζάκι (20 τετραγωνικά το πολύ) το δουλεύει μια  μετανάστρια (μάλλον από την Ρωσία) γύρω στα 60, πολύ ευγενική και πάντα με ένα καλοσυνάτο χαμόγελο στα χείλη. Φρούτα και ζαρζαβατικά για κάποιον που θέλει να ψωνίσει κάτι την τελευταία στιγμή από τη γειτονιά.
Τη βρίσκω να κάθεται σε ένα μικρό τραπέζι μέσα στο μαγαζί της και να καθαρίζει πατάτες. 
- Τι καλό θα μαγειρέψεις σήμερα; Την ρώτησα φέρνοντας στη ζυγαριά  λίγα ξερά κρομμύδια.
- Α... όχι ... δεν είναι για μένα οι πατάτες... ψέλισσε.  Είναι για πελάτη. Μου παράγγειλε 5 κιλά  και μου είπε να του τις καθαρίσω. Τι να κάνω.. Δουλειά δεν έχει... και κάθομαι τώρα... καταλαβαίνεις...
Πήρα τη μικρή σακκούλα με τα κρομμύδια και έφυγα. Δεν είπα λέξη.
Τι θα μπορούσα να πω εξ' άλλου... 
Σημεία των καιρών .....

- ΞΕΡΕΙΣ ΠΟΙΟΣ ΕΙΜΑΙ ΕΓΩ ΡΕ;
- ΟΧΙ, ΑΛΛΑ ΚΑΝΕ ΜΙΑ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ, ΣΕ ΠΑΡΑΚΑΛΩ, ΝΑ ΘΥΜΗΘΕΙΣ.....
(ΑΡΚΑΣ)


Σίγουρα από αυτόν τον τόπο δεν λείπουν οι Σοφοί. Είναι  όμως λίγοι και κρυμμένοι καλά στον κόσμο τους. Τόσο καλά κρυμμένοι, που επέτρεψαν και επιτρέπουν να κυκλοφορούν ελεύθεροι όλοι αυτοί που μαυρίζουν καθημερινά την ψυχή και τα μάτια μας. 


Δεν έχω διαβάσει πιο εύστοχη απάντηση στην κυρίαρχη ρήση των Νεοελλήνων.


- Ξέρεις ποιος είμαι εγώ ρε;


Ναι. Κάποτε ο Έλληνας πρέπει να θυμηθεί ποιός είναι. Από που είναι. Για ποιόν είναι. Σε ποιόν είναι και σε τελική ανάλυση Τι είναι...  


Αλλά όλα αυτά προϋποθέτουν παιδεία. Σχολειά (όχι κρυφά με παπάδες δασκάλους) αλλά φανερά. Σύγχρονα. Στελεχωμένα από νέους ανθρώπους με οράματα και πίστη στη γνώση.


- Ξέρεις ποιός είμαι εγώ ρε;


Όχι... 


Αλλά σίγουρα ξέρω που θα καταλήξεις, πολύ σύντομα και σαν άτομο και σαν έθνος...

ΠΡΟΣΟΧΗ: ΠΩΣ ΘΑ ΟΙΚΟΝΟΜΗΣΩΜΕΝ.... ΩΣ ΕΘΝΟΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΩΣ ΑΤΟΜΑ

Ακόμη και γενετικό υλικό, δηλαδή το σπέρμα τους, αποφασίζουν να πουλήσουν πολλοί για να βγάλουν ένα μικρό χαρτζιλίκι, όπως αναφέρεται σε δημοσίευμα του newsbeast.

Η άσχημη οικονομική κατάσταση έχει οδηγήσει, το τελευταίο διάστημα, πολλούς Ελληνες αλλά και... αλλοδαπούς που ζουν στη χώρα μας όχι στις κανονικές τράπεζες αλλά στις τράπεζες σπέρματος, σε αναζήτηση... πόρων! Τα τηλεφωνικά κέντρα πολλών τραπεζών σπέρματος «σπάνε» κάθε μέρα από εκατοντάδες τηλεφωνήματα ανδρών οι οποίοι δηλώνουν την επιθυμία να διαθέσουν το σπέρμα τους. Στόχος τους είναι να αυξήσουν το εισόδημά τους.

«Υπάρχει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον από άτομα που θέλουν να γίνουν δότες λόγω οικονομικής κρίσης» επιβεβαιώνει ο Γ. Βουλγαρίδης, βιολόγος και επιστημονικός υπεύθυνος της Τράπεζας SpermLab. Το θέμα αποτελεί κοινό μυστικό εδώ και πολύν καιρό στους κύκλους γυναικολόγων και εξειδικευμένων γιατρών.

Η περίοδος με τη μεγαλύτερη κίνηση είναι συνήθως το καλοκαίρι, πριν από τις διακοπές, αλλά και πριν από εορτές όπως τα Χριστούγεννα οπότε και οι ανάγκες για... ρευστό αυξάνονται. Και, επειδή το θέμα αποτελεί ταμπού «αρκετές φορές δεχόμαστε τηλεφωνήματα από τις συντρόφους, επειδή πολλοί άνδρες ντρέπονται» επισημαίνει ο κ. Βουλγαρίδης.

Και πόσο μπορεί να αυξηθεί το εισόδημα; Παρ' ότι ο νόμος προβλέπει πως η όλη διαδικασία δεν μπορεί να αμειφθεί περισσότερο από 200 ευρώ, ποσό που θεωρείται αποζημίωση για ιατρικά έξοδα και μετακίνηση, αρκετές τράπεζες σπέρματος πληρώνουν με το... κομμάτι από 30 έως 50 ευρώ. Ποσό ουδόλως ευκαταφρόνητο την περίοδο αυτή.

Βέβαια, προηγείται μια σειρά εξετάσεων και ελέγχων, ώστε να διαπιστωθεί εάν το γενετικό υλικό είναι αξιοποιήσιμο και αν είναι απαλλαγμένος ο δότης από διάφορες ασθένειες.
Σύμφωνα με τους υπολογισμούς, όπως αναφέρεται σε δημοσίευμα στην «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία» μόνο ένας στους δέκα δότες πληροί τις προϋποθέσεις, ενώ και αυτός που θα επιλεγεί δεν μπορεί να αξιοποιήσει το γενετικό του υλικό για πάνω από 10 παιδιά.

«Ο δότης εισπράττει 50 ευρώ τη φορά. Δεν μπορεί όμως να διαθέσει το σπέρμα του πάνω από μία φορά την εβδομάδα, ώστε να μην το κάνει επάγγελμα. Είναι διεθνής η οδηγία αυτή, ώστε να μην μπορεί κανείς να επιβιώσει με τα ποσά που δίνονται» αναφέρει ο Ευθ. Ιππίκογλου, υπεύθυνος της Τράπεζας Serum.

TA ΒΡΗΚΑΝ TA AMERIKANAKIA (Δημοκρατικοί και Ρεμπουπλικάνοι)

Είναι γνωστό ότι εδώ και πάρα πολλά χρόνια (από την εποχή των κονσικαδόρος)  στην Αμερική όλες τις βρώμικες δουλιές τις κάνουν πρωτίστως οι μαύροι. Έπειτα έρχονται οι ισπανόφωνοι και οι κινέζοι. Όταν το σύστημα θέλει να "καθαρίσει" ψάχνει τον κατάλληλο άνθρωπο. Και τον βρίσκει.  Μόνιμα ή προσωρινά, τον βρίσκει και του αναθέτει τον "καθαρισμό"... Μόνο που εδώ δεν μιλάμε για πατώματα, μπάνια, τζάμια και χωράφια (τσάπισε - θέρισε)....Εδώ μιλάμε για οικονομία... Και φανταστείτε πόσο απελπισμένοι και πανικοβλητοι πρέπει να είναι (οι αφεντικοί) που ξεπέρασαν ακόμα και τα ρατσιστικά τους  ένστικτα (κάποιοι) και  κάνουν συζητήσεις ομού μαζί και όλοι αντάμα γύρω από το τραπέζι για να σωθεί η χώρα (δηλαδή αυτοί οι ίδιοι).  Γιατί αν υποψιαστώ ότι νοιάζονται συνάμα και για όλους τους υπόλοιπους μαύρους, ισπανόφωνους, κινέζους, και λοιπούς σκλαβόδουλους, θα συγκινηθώ πάρα πολύ και δεν κάνει καλοκαιριάτικα.

Τα βρήκαν λοιπόν τα pallikaria γιατί αλλοιώς θα είχανε λέει στάση πληρωμών... Και ως γνωστόν αν δεν πληρωθεί ο Αμερικάνος μαύρο φίδι που τους έφαγε. Πρέπει να πληρωθεί οπωσδήποτε... Με τι να πληρωθεί όμως; Εδώ είναι το πρόβλημα. Πάνε πολλά χρόνια τώρα που όλοι σ' αυτόν τον πλανήτη και στην Αμερική πληρωνόμαστε τους κόπους μας σε πράσινα ή άλλου είδους χρωματιστά χαρτάκια που δεν είναι τίποτε άλλο από φωτοτυπιμένα χαρτονομίσματα χωρίς αξία. Χαρτιά  χωρίς αντίκρουσμα. Χωρίς κανένα αντιστάθμισμα.

Κάποτε τα χαρτονομίσματα στην Ελλάδα έγραφαν "πληρωτέα άμα τη εμφανίσει" δηλαδή υπήρχε αντίκρυσμα στο χαρτονόμισμα με ισόποση αξία σε πολύτιμο μέταλλο. Κάποτε όμως. Τώρα ούτε με φασόλια δεν μπορούν να σου ανταλλάξουν τα χαρτονομίσματα.

Λοιπόν αδέλφια κουράγιο. Και στην Ευρώπη και στην Αμερική δώσανε παράταση στην κατάρρευση του συστήματος. Στο μεταξύ ψάχνουν για την σωτήρια λύση. Αλλά δεν θα την βρουν. Όσο το παγκόσμιο οικονομικό σύστημα στηρίζεται πάνω σε ένα ψέμα (ανύπαρκτη συναλλαγματική αξία) δηλαδή σε χαρτονομίσματα χωρίς αντίκρυσμα η λύση δεν θα βρεθεί. 

Απλώς δώσανε μια παράταση...

Και όποιανου του αρέσει...

Οι υπόλοιποι μπορούν να κλείσουν τον δρόμο της Χαλκιδικής ή τη γέφυρα του Ρίου - Αντίρριου για διαμαρτυρία. Και αν καταφέρουν τίποτα ....σε με.