ΜΑΣ ΕΧΟΥΝ ΣΤΗ.... ΣΦΑΛΙΑΡΑ

Η πρώτη σφαλιάρα έπεσε από τον «προστάτη μας και υποστηρικτή μας» κ. Σαρκοζί με την δήλωσή του ότι η Ελλάδα μπήκε στο ευρώ με ψεύτικα στοιχεία ενώ δεν έπρεπε να μπει και δεν θα είχε μπει αν τότε αποφάσιζαν εκείνος και η κ. Μέρκελ.

Η δεύτερη σφαλιάρα έπεσε από το Γερμανικό κοινοβούλιο που αποδέχθηκε την εισήγηση της κ. Μέρκελ μόνο επειδή έγινε ξεκάθαρο ότι δυστυχώς θα πρέπει να προστατευθούν τόσο οι Γερμανοί όσο και οι υπόλοιποι ευρωπαίοι από τον βάραθρο της ελληνικής κρίσης. Απάντησαν έτσι και στους κ.κ. Παπανδρέου και Βενιζέλο που ξαφνικά ανακάλυψαν ότι οι «λαμογιές» της Ελλάδας είναι ευρωπαϊκό πρόβλημα... και πρέπει να το λύσει η Ευρωπαϊκή Ένωση.

Την τρίτη σφαλιάρα την έριξαν όλοι μαζί οι δανειστές ξεκαθαρίζοντας ότι λεφτά στα ελληνικά Ταμεία δεν θα μπαίνουν αν δεν περνάνε πρώτα από τους διαχειριστές του χρέους και της ελληνικής οικονομίας που θα είναι η Επιτροπεία των δανειστών.

Η ειρωνικού ύφους διευκρίνιση του κ. Μπαρόζο ότι αυτό προτάθηκε από την ελληνική κυβέρνηση και η ερμηνεία του κ. πρωθυπουργού ότι έτσι θα σταματήσουν τα συνεχή σχόλια για παρεμβάσεις των δανειστών ήταν για να «γλυκάνουν» την διαταγή των δανειστών για αναγκαστική απώλεια της εθνικής κυριαρχίας της Ελλάδας στην οικονομική και κοινωνική πολιτική.

Αλίμονο αν χρηματοδοτούσαν την «ελληνική μαγκιά» με άλλά 100 και πλέον δισεκ. ευρώ αφήνοντας την διαχείριση στις ελληνικές κυβερνήσεις και ιδίως στην σημερινή.

Την τρίτη σφαλιάρα την έριξε ο Μπερλουσκόνι που με την επιστολή του προς του ευρωπαίους ηγέτες, όπου ξεπερνώντας την πραγματικότητα του γιγαντιαίου χρέους της Ιταλίας, ξεκαθάρισε ότι η Ιταλία δεν είναι Ελλάδα και τα μέτρα θα τα πάρει μόνη της και χωρίς υποδείξεις.

Σειρά στις σφαλιάρες πήρε η Πορτογαλία με την επισήμανση ότι εμείς δεν είμαστε σαν την Ελλάδα και ούτε θέλουμε να γίνουμε γιατί μπορούμε να τα καταφέρουμε μόνοι μας.

Και η κατάντια μας επέτρεψε ακόμη και τον Βούλγαρο πρωθυπουργό να προβλέψει ότι οι Έλληνες θα πληρώνουν όσο ζουν. 

ΔΕ ΜΑΣΑΜΕ ΡΕ ΠΑΤΡΙΩΤΕΣ (ΤΟΥ ΓΛΥΚΟΥ ΝΕΡΟΥ)....

Καλώς τους Γερμανούς.


Τους λεβέντες, τους καραμπουζουκλίδες, τους ασίκηδες, τους μπουλασίκιδες και τους μπεσαλίδες...


Η Αγγέλα δίπλα - δίπλα στον κοντό, μια σταλιά άνθρωπος, για φύντα ή αλλιώς για άλλωθι, να μην δείξουμε ότι τα μπορούμε και όλα μόνοι μας, είναι και η ρουφιάνα η ιστορία στη μέση,  έριξε τη γροθιά στο τραπέζι και σε μια νύχτα  έκανε αυτό που δεν μπορούσαμε να ονειρευτούμε ούτε σαν άτομα αλλά ούτε και σαν έθνος.  "Χάρισε" τα χρέη της Ελλάδας κατά 50%. Με άλλα λόγια "έπεισε" κάποιους να χάσουν δις ευρώ χωρίς να ακουστεί γκίχ.
Βέβαια η Αγγέλα και οι συν αυτήν δεν είναι  Άγιοι Βασίληδες, ούτε Άγιοι γενικώς για να χαρίζουν έτσι για πλάκα τα χρέη των ημέτερων τεμπέληδων και απατεώνων.
Ούτε κορόϊδο να δουλεύει ο λαός της και να τα τρώει ο Ελληναράς. Χάρισε τα μισά χρέη αλλά θα εγκαταστήσει δική της κυβέρνηση στην χώρα για να διοικεί τουλάχιστον οικονομικά αυτούς που δεν μπορούν και δεν θέλουν να αποδώσουν δικαιοσύνη σε όλο το φάσμα της Ελληνικής κοινωνίας, από τον όμορφο Άκη μέχρι τον συμπαθέστατο Αγαπούλα.


Στο μεταξύ οι μάγκες της ρεμούλας την ψυλλιαστήκανε την δουλειά, σου λέει αδελφάκι μου θα πάρουμε πόδι, χάνουμε τον λουφέ, θα μας πάρουν με τις κατσαρόλες οι Γερμανοί, πάνε οι προμήθειες, οι δεκαπέντε έμμισθες καρέκλες που καθόμαστε, τα δωρεάν κανάλια, η κατευθυνόμενη πληροφόρηση και η παρλαπίπα του τίποτα στα τηλεοπτικά παράθυρα. Ασε που μπορεί να τους έρθει και να τα ζητήσουν και πίσω οπότε μάγκα μου ποιά Ελβετία και Κύπρος. Αυτοί αν θέλουν θα τα βάλουν χέρι σε χρόνο μηδέν. Εδώ δεν βγάλανε άχνα αυτοί που χάσανε δις, θα βγάλουμε άχνα εμείς;
Πάνω λοιπόν στην βράση που θα κολλήσει το σίδερο (στον κώλο τους), ανακάλυψαν για χιλιοστή φορά το μεγάλο παραμύθι που συγκινεί τον μέσο μαλάκα Έλληνα.


ΤΟΝ ΠΑΤΡΙΩΤΙΣΜΟ.


Άρχισαν, ακόμα πριν χαριστούν τα χρέη, δεν είναι  και μαλάκες, την κατάλαβαν την φτιάξη, να ψελλίζουν κάτι για απώλεια εθνικής κυριαρχίας, παραβίαση του συντάγματος της χώρας, καταστρατήγηση των νόμων, απώλεια εθνικής υπόστασης και άλλες παπαριές τις οποίες εδώ και σαράντα χρόνια οι ίδιοι συστηματικά παραβίαζαν σε βάρος της χώρας.  Μίλησαν κάτι για δημοψήφισμα, δήθεν λαϊκή εντολή και άλλες μπούρδες.


Λοιπόν μάγκες, κομένα τα ζάρια.


Αυτό το "Φεύγα" δεν το παίζουν ούτε στην Κομοτηνή. Η παραμάνα σας είναι πιασμένη και σεις κάνετε ακόμα τους μάγκες.


Και για να εξηγηθούμε, εμείς (και είμαστε πάρα πολλοί)  ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΕ ΤΟΥΣ ΓΕΡΜΑΝΟΥΣ.
Και είμαστε αυτοί που πρώτοι και ΧΩΡΙΣ ΚΟΥΚΟΥΛΕΣ θα σας καταδώσουμε και θα βοηθήσουμε να γλυτώσει η έρμη τούτη χώρα από την παρουσία σας.


Όσο αφορά το δήθεν πατριωτικό σας ενδιαφέρον... ΑΠΛΩΣ ΔΕ ΜΑΣΑΜΕ ΡΕ ΛΑΜΟΓΙΑ...
Όταν τρώγατε και πίνατε στέλνοντας  τους μισούς στη Γυάρο και Μακρόνησο και τους άλλους μισούς στη Γερμανία και στη συνέχεια βάζατε 7 χρόνια τη χώρα στον γύψο, όταν κάνατε τους τζάμπα μάγκες στην Κύπρο,  ΠΟΥ ΗΤΑΝ Η ΕΛΛΑΔΑ; Μέσα στη τζέπη σας; 'Η στους λογαριασμούς των βιβλιαρίων σας στην Ελβετία;


ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΕ ΤΟΥΣ ΓΕΡΜΑΝΟΥΣ...
Διότι γι' αυτούς που δεν έχουν τίποτα να χάσουν, όπου γης και πατρίς, όπως λέει και ο λαός μας.


ΑΣ ΕΡΘΟΥΝ ΛΟΙΠΟΝ ΤΑ ΠΑΛΛΙΚΑΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΒΟΡΡΑ.


Μήπως και κάνουν αυτό που η ανυμποριά μας και η δειλία μας δεν μας επέτρεψε να κάνουμε τόσα χρόνια...


Να τους πάρουμε με τις πέτρες......

ΤΟ ΚΟΥΡΕΜΑ ή αλλιώς ΠΟΝΗΡΑ ΤΗΝ ΕΧΕΙΣ... (ΤΗ ΦΑΒΟΡΙΤΑ)...

ΤΟ (ΠΑΡΑΔΟΞΟ;) ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΤΟΥ ΔΑΝΕΙΣΜΟΥ......

Ένας ζευγάρι εμφανίζεται σε ένα ξενοδοχείο.
- Καλημέρα σας,  τους λέει η κοπέλα της υποδοχής. Σε τι μπορώ να σας εξυπηρετήσω;
-  Θα θέλαμε ένα δωμάτιο για τρεις ημέρες, αλλά ξέρετε θέλουμε πρώτα να το δούμε, και αν μας βολέψει να το κρατήσουμε.
- Βεβαίως, ανταποκρίθηκε με προθυμία η κοπέλα.
- Παρακαλώ κρατήστε 100 Ευρώ σαν προκαταβολή, και οδηγείστε μας στο δωμάτιο. Αν μας βολέψει θα το κρατήσουμε. Αν όχι, θα επιστρέψουμε και θα μας δώσετε πίσω τα 100 Ευρώ.
- Σας ευχαριστώ πολύ, είπε η κοπέλα της υποδοχής, φώναξε έναν βοηθό, του παρέδωσε τα κλειδιά του τελευταίου ορόφου του ξενοδοχείου και το ζευγάρι μαζί με τον βοηθό κατευθύνθηκαν προς το ασανσέρ του ξενοδοχείου.
Μόλις μπήκαν στο ασανσέρ, η κοπέλα της υποδοχής πήρε το κατοστάρικο και έτρεξε στην κουζίνα. 
- Μηνά... είπε στον μάγειρα. Πάρε το κατοστάρικο που σου χρωστούσα.
Ο Μηνάς μόλις πήρε το κατοστάρικο έτρεξε στην καθαρίστρια
- Λουκία, της είπε... πάρε το κατοστάρικο που σου χρωστούσα. Σου ξοφλώ το χρέος μου.
Η Λουκία μόλις πήρε το κατοστάρικο έτρεξε στον Μπάμπη στον Κηπουρό
- Mπάμπη, του είπε, ορίστε τα χρήματα που μου δάνεισες, σε ευχαριστώ πολύ. Είναι 100 ευρώ.
Ο Μπάμπης πήρε τα χρήματα και έτρεξε στην κοπέλα της υποδοχής του ξενοδοχείου
-  Μαρία της είπε, σου επιστρέφω τα 100 Ευρώ που μου δάνεισες. Σ᾽ ευχαριστώ πολύ για την εξυπηρέτηση.
Η κοπέλα της υποδοχής πήρε τα λεφτά και τα έβαλε στο συρτάρι του Ξενοδοχείου.


Σε λίγο εμφανίζεται το ζευγάρι και ο βοηθός.


- Δυστυχώς το δωμάτιο δεν μας κάνει, είπε στην κοπέλα υποδοχής.
- Κανένα πρόβλημα είπε η κοπέλα, ορίστε και τα 100 Ευρώ που μου δώσατε.
- Σας ευχαριστώ πολύ, και συγνώμη για την αναστάτωση.. Είπε το ζευγάρι


Η κοπέλα της υποδοχής χαμογέλασε και το ζευγάρι αποχώρησε.


ΟΛΟΙ ΟΜΩΣ ΣΤΟ ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΟ ΕΙΧΑΝ ΞΟΦΛΗΣΕΙ ΤΑ ΧΡΕΗ ΤΟΥΣ!!

ΓΙΑ ΓΕΛΙΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΚΛΑΜΜΑΤΑ....

Το ρεκόρ κατοχής «off shore» ανήκει σε έναν εργάτη, στο Κρανίδι Αργολίδας. Εκπροσωπεί 14 υπεράκτιες εταιρίες, από τις… 200 που έχει το Κρανίδι των 5.000 κατοίκων. Και φυσικά, πρώτος στις... διαδηλώσεις για το μεροκάματο. Όπως κι εκείνος ο γεωργός που αναρωτιόταν «πώς θα βγάλει» τον χειμώνα και το ΣΔΟΕ τού βρήκε εκατομμύρια ευρώ σε καταθέσεις. Να ξέρεις, αυτοί που κλαίγονται πιο πολύ, ίσως είναι και οι πιο ύποπτοι.

Ρε, τι δούλεμα πέφτει σ’ αυτόν τον τόπο! Ο άλλος είχε 100 δέντρα ελιές κι έπαιρνε επιδοτήσεις για 1.000. Σ’ άλλο χωριό μετρούσαν οι ελεγκτές τα πρόβατα, και οι δημογέροντες τους πήγαιναν στην άλλη στάνη από λαγκαδιές και βουνοκορφές, ώσπου να προφτάσει να πάει το ελεγμένο κοπάδι σ’ εκείνη τη στάνη, που ήταν δίπλα, και να μετρηθούν διπλά τα ζωντανά.




Και πλείστα άλλα ων αριθμός ουκ εστιν....

Μαγκάκης: «Αυτός ο τόπος δεν είναι η Ελλάδα μου»...

"Αυτός είναι άλλος τόπος με ανθρώπους άλλης φυλής.Τι θέλω εγώ ανάμεσά τους;"...
«Σαλπάρω ήρεμος για τον άλλο κόσμο. Αυτόν που αφήνω πίσω μου σίγουρα δεν είναι πια η Ελλάδα μου. Αυτός είναι άλλος τόπος με ανθρώπους άλλης φυλής. Δεν με... αφορούν. Τι θέλω εγώ ανάμεσά τους; Να 'στε όλοι καλά.

Στον τάφο μου να γράψετε: Αντιστάθηκε το 1941-1944 στη ναζιστική κατοχή, το 1967-1974 στη στρατιωτική δικτατορία και το 1989-1996 στην ηθική σήψη. Μετά, στην πλημμύρα του άνοου, δεν υπάρχει αντίσταση και το μετά από την πλημμύρα αυτή δεν υπάρχει πια».

Το τελευταίο ιδιόχειρο σημείωμα του Γεώργιου - Αλέξανδρου Μαγκάκη με τίτλο «Η ζωή πάνω στο νήμα», λίγες ημέρες πριν φύγει από τη ζωή. Σε κίτρινο χαρτί με διορθώσεις και σημειώσεις, αφήνει τις τελευταίες του σκέψεις, παρά τα σοβαρά προβλήματα της υγείας του.

Χθες, παρουσία συγγενών, συνεργατών και φίλων, στο Α' Νεκροταφείο τελέστηκε σαρανταήμερο τρισάγιο στη μνήμη του νομικού, αγωνιστή της δημοκρατίας, πανεπιστημιακού, υπουργού και πολιτικού.

ΕΠΙΚΑΙΡΟ

Ο ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ Η ΕΠΙΣΤΑΣΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΚΑΛΟΓΕΡΟΙ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ ΣΤΕΛΝΟΥΝ ΤΙΣ ΕΥΧΕΣ ΤΟΥΣ ΣΤΟΝ KID ΚΑΙ ΕΛΠΙΖΟΥΝ ΟΤΙ ΣΥΝΤΟΜΑ ΘΑ ΤΟΥΣ ΞΑΝΑΚΑΝΕΙ ΤΗΝ ΤΙΜΗ ΝΑ ΒΡΕΘΕΙ ΚΟΝΤΑ ΤΟΥΣ. ΦΙΛΑΚΙΑ ΚΑRDAS                                                                                                                                                                                         

ΚΑΙΡΟΣ ΠΙΑ....

Καιρός πια να βγάλουμε τα άπλυτά μας για άπλωμα. 
Εξάλλου είναι πια φανερό, μετά από τόσα χρόνια που παριστάναμε τις ανέμελες ζέβρες στα εύφορα λιβάδια της Ελλάδας, ότι δεν ήμασταν τίποτε άλλο παρά μεταμφιεσμένοι γάϊδαροι....

ΕΙΧΑΜΕ ΤΗ ΓΝΩΣΗ (ΤΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ) ΑΛΛΑ ΟΧΙ ΤΗΝ ΠΡΟΘΕΣΗ