Ούτε στην πιό νοσηρή φαντασία μας δεν θα δούμε παρόμοια σκηνή στην Δυτική και ιδίως στην Ελληνική Ορθόδοξη κοινωνία. Κάποιον να ζητάει ταπεινά συγγνώμη για δεινά που προξένησε στον πλησίον του. Παρόλο που η μεταμέλεια, η συγγνώμη, η ταπεινοφροσύνη και η εν γένει άφεση των αμαρτιών και ανομημάτων διδάσκονται ποικιλοτρόπως και εκπορεύονται σαν βασική και θεμελιώδης αρχή του Χριστιανικού δόγματος, η παραπάνω σκηνή φαντάζει τόσο ξένη και παράξενη στις Χριστιανικές κοινωνίες, όσο και ένας ελέφαντας ....που φοράει παπούτσια...
Πολιτικοί πάσης φύσεως και Παπάδες κάθε ιεραρχίας ερυθριάτε. Οι Ειδωλολάτρες (κατά την πεφωτισμένη αγία υμών άποψη) Σιντοϊστές - βουδιστές σας προσπέρασαν με ταχύτητα φωτός και σε ανθρωπισμό και σε ευαισθησία.
Εξ άλλου Άγιος δεν είναι ο δια βίου άμεμπτος και ο μη υποπίπτων εις ανομήματα. Είναι αυτός που μετανιώνει για τα λάθη του εν πλήρει συνειδήσει και εν ακμή ζωής και όχι κάτω από την δαμόκλεια σπάθη φοβικών μεταφυσικών κηρυγμάτων, ιδίως σε προχωρημένη ηλικία. Αλλά τέτοιους άγιους έχουν μόνο οι πολιτισμένοι... Εμείς έχουμε τις Α(Ε)φέσεις στα πολιτικά και Εκκλησιαστικά Δικαστήρια (Ιεράς Συνόδους) .
Και πολύ μας είναι....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου