10.000 ακίνητα μειονοτικών που κατασχέθηκαν από το Τουρκικό κράτος την περίοδο μεταξύ 1960 με 1965 επιστρέφονται στους δικαιούχους. Σε επίσημο γεύμα που παρέθεσε ο πρωθυπουργός της Τουρκίας Ταγίπ Ερντογάν σε μειονοτικούς και στον οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο χθές το βράδυ (Κυριακή), ανακοίνωσε μέσω του υπουργού πολιτισμού της κυβέρνησής του, ότι είναι καιρός τα λάθη της ιστορίας να αποκατασταθούν, διότι όπως είπε, σε ένα δημοκρατικό κράτος, κανένας δεν δικαιούται να σφετεριστεί την περιουσία κανενός.
Η Κωνσταντινούπολη ήταν ανέκαθεν ένα πολυθρησκευτικό κέντρο. Ορθόδοξες εκκλησίες (Χριστιανικές και Αρμένικες), Συναγωγές, Τζαμιά, και Καθολικές Εκκλησίες ζούσαν και ζουν σε γειτονιές λαϊκές και αστικές εδώ και πολλούς αιώνες.
Είναι γνωστά τα προβλήματα που ανά τους αιώνες ταλάνιζαν τους μειονοτικούς πληθυσμούς της Πόλης. Η ιστορία είναι αδιάψευστος μάρτυρας. Αρκεί ο καθένας να την ερμηνεύει με τρόπο ευρύ και έξω από προσωπικές και εθνικές παρωπίδες.
Σήμερα σ᾽αυτή τη χρονική συγκυρία που ζούμε εδώ στην Ελλάδα και με την μεγαλύτερη κρίση (κοινωνική, οικονομική και ηθική) της ιστορίας μας, η σύγκρισή μας με τους γείτονές μας Τούρκους φαντάζει άκρως επώδυνη και ιδιαζόντως τραυματική.
Σε μια εποχή που έχουν απαξιωθεί παντελώς οι πολιτικοί και θρησκευτικοί ηγέτες μας.
Σε μια εποχή που ο εχθρός δεν είναι απέναντί μας, αλλά μέσα μας.
Σε μια εποχή που η ανεξιθρησκεία και ο εθνικιστικός μεγαλοϊδεατισμός δεν ορίζεται από το σύνταγμα αλλά περνάει μέσα από την βούληση παρανοϊκών και ημιθανών μητροπολιτών.
Σε μια εποχή που το κράτος δικαίου αδυνατεί να αποδώσει δικαιοσύνη σε κοινούς παραβάτες του ποινικού κώδικα (πολιτικούς και πολίτες)
Σε μια εποχή που η χώρα μας ψάχνει απελπισμένα την εθνική και κοινωνική της ταυτότητα, χωρίς να είναι σίγουρο ότι τελικά θα τη βρεί,
η Ελλάδα ναυαγισμένη στη θάλασσα που την γέννησε, στη θάλασσα της κοινωνικής και ηθικής της αβεβαιότητας, προσπαθεί να κρατηθεί απεγνωσμένα στην επιφάνεια και να μην βουλιάξει.
Κάπου κάπου βγάζει και καμιά κορόνα εθνικιστικής ιαχής... Έτσι για την τιμή των όπλων...
Αλλά δυστυχώς γι᾽αυτήν, δεν πείθει πλέον κανέναν...
Οι μόνοι που χαμογελούν είναι οι γείτονές της και τα ψάρια.....
Υ.Γ.
Τα χιλιάδες ακίνητα και κινητά (τιμαλφή, εμπορεύματα κλπ) που προσετερίστηκαν οι "ημέτεροι" συνεργάτες, κατά το πλείστον, των Γερμανών, από τους μειονοτικούς Εβραίους της Θεσσαλονίκης του ολοκαυτώματος στον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο θα επιστραφούν άραγε κάποτε (έστω και μετά από χρόνια) στους δικαιούχους- κληρονόμους τους ;
Καθ᾽όσον και η ρήση του Ευαγγελίου... "Ο πρώτος αναμάρτητος τον λίθον βαλέττω".
Η Κωνσταντινούπολη ήταν ανέκαθεν ένα πολυθρησκευτικό κέντρο. Ορθόδοξες εκκλησίες (Χριστιανικές και Αρμένικες), Συναγωγές, Τζαμιά, και Καθολικές Εκκλησίες ζούσαν και ζουν σε γειτονιές λαϊκές και αστικές εδώ και πολλούς αιώνες.
Είναι γνωστά τα προβλήματα που ανά τους αιώνες ταλάνιζαν τους μειονοτικούς πληθυσμούς της Πόλης. Η ιστορία είναι αδιάψευστος μάρτυρας. Αρκεί ο καθένας να την ερμηνεύει με τρόπο ευρύ και έξω από προσωπικές και εθνικές παρωπίδες.
Σήμερα σ᾽αυτή τη χρονική συγκυρία που ζούμε εδώ στην Ελλάδα και με την μεγαλύτερη κρίση (κοινωνική, οικονομική και ηθική) της ιστορίας μας, η σύγκρισή μας με τους γείτονές μας Τούρκους φαντάζει άκρως επώδυνη και ιδιαζόντως τραυματική.
Σε μια εποχή που έχουν απαξιωθεί παντελώς οι πολιτικοί και θρησκευτικοί ηγέτες μας.
Σε μια εποχή που ο εχθρός δεν είναι απέναντί μας, αλλά μέσα μας.
Σε μια εποχή που η ανεξιθρησκεία και ο εθνικιστικός μεγαλοϊδεατισμός δεν ορίζεται από το σύνταγμα αλλά περνάει μέσα από την βούληση παρανοϊκών και ημιθανών μητροπολιτών.
Σε μια εποχή που το κράτος δικαίου αδυνατεί να αποδώσει δικαιοσύνη σε κοινούς παραβάτες του ποινικού κώδικα (πολιτικούς και πολίτες)
Σε μια εποχή που η χώρα μας ψάχνει απελπισμένα την εθνική και κοινωνική της ταυτότητα, χωρίς να είναι σίγουρο ότι τελικά θα τη βρεί,
η Ελλάδα ναυαγισμένη στη θάλασσα που την γέννησε, στη θάλασσα της κοινωνικής και ηθικής της αβεβαιότητας, προσπαθεί να κρατηθεί απεγνωσμένα στην επιφάνεια και να μην βουλιάξει.
Κάπου κάπου βγάζει και καμιά κορόνα εθνικιστικής ιαχής... Έτσι για την τιμή των όπλων...
Αλλά δυστυχώς γι᾽αυτήν, δεν πείθει πλέον κανέναν...
Οι μόνοι που χαμογελούν είναι οι γείτονές της και τα ψάρια.....
Υ.Γ.
Τα χιλιάδες ακίνητα και κινητά (τιμαλφή, εμπορεύματα κλπ) που προσετερίστηκαν οι "ημέτεροι" συνεργάτες, κατά το πλείστον, των Γερμανών, από τους μειονοτικούς Εβραίους της Θεσσαλονίκης του ολοκαυτώματος στον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο θα επιστραφούν άραγε κάποτε (έστω και μετά από χρόνια) στους δικαιούχους- κληρονόμους τους ;
Καθ᾽όσον και η ρήση του Ευαγγελίου... "Ο πρώτος αναμάρτητος τον λίθον βαλέττω".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου