..."K' έβαλε ο Κουντουριώτης (Σημίτης) το Σκούρτη (Παπανδρέου) να διοικήση και να οδηγήση και τους αρχηγούς της ξηράς ο θαλασσινός , απλός αξιωματικός (κληρονόμος ονόματος)- ούτε και της θάλασσας τον πόλεμο δεν τον εγνώριζε καλά. Έλεγε των στεριανών "όρτζα πότζα" (λεφτά υπάρχουν, για μια νέα Ελλάδα κλπ). Εκείνοι έλεγαν "τι λέγει αυτός, γαμώ το καυλί τ᾽". Τέλος πάντων, ο πατριωτισμός όλων αυτείνων και της συντροφιάς τους, η ψύχωση της φατρίας και η διαίρεση και ο εμφύλιος πόλεμος και η διχόνοια των μεγαλοκέφαλων Κωλέττη (Καραμανλή, Σαμαρά) και Μαυροκορδάτου (Μητσοτάκη), δια να μη δοξασθή ο ένας και χάση ο άλλος, και το "όμως" του Κουντουριώτη (Σημίτη) και το "όρτζα πότζα" (λεφτά υπάρχουν, για μια νέα Ελλάδα κλπ) Σκούρτη (Παπανδρέου) και το καυλί των Ρουμελιωτών (λαού) - ο Μπραϊμης (Στρος Καν και η παρέα του) μπήκε στην Πελοπόννησο (Ελλάδα) και την έκαμε γη Μαδιάμ όχι από την παλληκαριά των Αράπηδων (Γιάπηδων), αλλά από αυτά όπου λέγω".....
(Μακρυγιάννης "Aπομνημονεύματα")
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου