Ή αλλιώς σχόλια και παρατηρήσεις από την τετραήμερη παραμονή μου...
Λοιπόν και για να έχω έναν οδηγό στη σκέψη και στο βλέμμα, ας οδηγηθούν - πορευτούν οι αρχές της κρίσης μου από τους οκτώ μακαρισμούς του Κυρίου Ιησού.
1) Μακάριοι οι πτωχοί στο πνεύμα επειδή δική τους είναι η βασιλεία των ουρανών.
Φτωχός στο πνεύμα (ταπεινός) είναι αυτός που δεν αποδίδει λατρεία στα πράγματα του Θεού, αλλά στον ίδιο τον Θεό. Αντ᾽αυτού είδα κυρίαρχη λατρεία, στόχο, επιδίωξη στα κατ᾽εξοχήν πράγματα του Θεού (υλικά - χειροπιαστά) και μια κατ᾽επίφαση τελετουργική λατρεία - δοξασία του Θείου και Πνευματικού εν πολλοίς δια το θεαθείναι.
2) Μακάριοι οι πράοι, επειδή αυτοί θα κληρονομήσουν τη γη
Αντ´ αυτού είδα την καθημερινή μάχη εξουσίας σώματος και νου, λεκτική βία και απειλές σωματικής ακεραιότητας. Καλόγεροι με καραμπίνες και βόλια, δοσοληψίες, χρήμα, άγχος, σώρευση πλούτου.
3) Μακάριοι αυτοί που πενθούν επειδή αυτοί θα παρηγορηθούν.
Πένθος, λύπη, στοχασμό, δεν διέκρινα. Αντ᾽αυτού διέκρινα λόγο ελαφρύ, καθημερινό, κοσμικό έως βέβηλο με πολλές ανόμοτες αναφορές ρηχής κοσμικής καθημερινότητας.
4) Μακάριοι αυτοί που πεινούν και διψούν τη δικαιοσύνη επειδή αυτοί θα χορτάσουν.
Αντ᾽αυτού είδα την κοσμική αστική ταξική ιεραρχία σε όλο της το μεγαλείο, την εκμετάλλευση εργατικής υπεραξίας οικονομικών μεταναστών αλλά και ντόπιων εργαζομένων, τους πλούσιους διάγοντες πολυτελή και σκανδαλώδη βίο και τους φτωχούς σε αθλιότητα να ζουν σε παραπήγματα και τρώγλες. Ακριβώς εκεί που το δίκαιο και η δικαιοσύνη απουσιάζουν παντελώς από κάθε κοσμική και θεία μορφή έκφρασης.
5) Μακάριοι αυτοί που ελεούν επειδή αυτοί θα ελεηθούν
Μα πως μπορεί να χαρακτηρίζεται κανείς ελεήμων όταν ζει σε έναν κοινωνικό ιστό στον οποίο οι διαφορές πλούσιου - φτωχού είναι σκανδαλωδώς εμφανείς και εξωφθάλμως προκλητικές; Όπου η κοινοκτημοσύνη είναι άγνωστη λέξη στην πράξη και κυρίαρχη έως επιτακτική παραίνεση στις γραφές;
6) Μακάριοι οι καθαροί στην καρδία επειδή αυτοί θα δουν τον Θεό
Καθαρή καρδία είναι η καρδία η αποστασιοποιημένη από τα κοσμικά (υλικά) και η με πραγματικό και προσήκοντα τρόπο προσηλωμένη στα Θεία και Ιερά πεπραγμένα. Από τα παραπάνω αβίαστα προκύπτει ότι καμία καθαρότητα καρδίας και συνακόλουθα ψυχής δεν παράγουν τα έργα και οι ημέρες των με κοσμικό τρόπο συμπεριφερομένων πλείστων όσων "μοναχών".
7) Μακάριοι οι ειρηνοποί επειδή αυτοί θα ονομαστούν γιοί του Θεού.
Η πνευματική ειρήνη εκπορεύεται από την ψυχική κάθαρση - αγιοσύνη. Όταν ο εξαγνισμός, η αυτοκάθαρση και η αφοσίωση στο Χριστιανικό πνεύμα είναι ελλειποβαρής τότε ουδείς δύναται να θεωρεί εαυτόν ειρηνοποιό πόσο δε μάλλον πράτοντα έργα ειρήνης και έργα αφοσίωσης στο Θείο και Ιερό.
8) Μακάριοι είστε όταν σας ονειδίσουν και σας θέσουν υπό διωγμόν και πουν εναντίον σας κάθε κακό λόγο λέγοντας ψέμματα εξ αιτίας μου.
Ουδείς ονειδίζει και θέτει υπο διωγμόν εδώ και πολλούς αιώνες το Άγιον Όρος. Αντίθετα, τόσον οι Ομόδοξοι αλλά και οι κατά καιρούς Ετερόδοξοι στήριξαν, στηρίζουν και βοηθούν με ανθρώπινο υλικό και οικονομική στήριξη την ύπαρξή του, με μοναδικό φυσικά σκοπό την παραγωγή πνευματικού θεολογικού και ευρύτερα χριστιανικού έργου.
Αυτά είδα στο Όρος.
Βέβαια δεν τα είδα ούτε τα γνώρισα όλα. Και για να έχω κρίση δικαίου ανδρός, οφείλω να ομολογήσω πως στα σίγουρα υπάρχουν ΚΑΙ αυτοί που εκπληρώνουν το πνεύμα και το γράμμα των αρχών της Πίστης. Όμως έχω εδραία πεποίθηση ότι είναι πολύ λίγοι. Μια μικρή, λαμπρή μειοψηφία, που όμως δεν είμαι σίγουρος ότι εξαγνίζει το λοιπό όλον.
Αλλά για όλα αυτά κριτής και αποτιμητής είναι Άλλος.
Εγώ απλά ήλθον, είδον και απήλθον και αμαρτίαν δια τα περί αυτοίς, ου φέρω....
Αμήν λέγω υμίν...
Λοιπόν και για να έχω έναν οδηγό στη σκέψη και στο βλέμμα, ας οδηγηθούν - πορευτούν οι αρχές της κρίσης μου από τους οκτώ μακαρισμούς του Κυρίου Ιησού.
1) Μακάριοι οι πτωχοί στο πνεύμα επειδή δική τους είναι η βασιλεία των ουρανών.
Φτωχός στο πνεύμα (ταπεινός) είναι αυτός που δεν αποδίδει λατρεία στα πράγματα του Θεού, αλλά στον ίδιο τον Θεό. Αντ᾽αυτού είδα κυρίαρχη λατρεία, στόχο, επιδίωξη στα κατ᾽εξοχήν πράγματα του Θεού (υλικά - χειροπιαστά) και μια κατ᾽επίφαση τελετουργική λατρεία - δοξασία του Θείου και Πνευματικού εν πολλοίς δια το θεαθείναι.
2) Μακάριοι οι πράοι, επειδή αυτοί θα κληρονομήσουν τη γη
Αντ´ αυτού είδα την καθημερινή μάχη εξουσίας σώματος και νου, λεκτική βία και απειλές σωματικής ακεραιότητας. Καλόγεροι με καραμπίνες και βόλια, δοσοληψίες, χρήμα, άγχος, σώρευση πλούτου.
3) Μακάριοι αυτοί που πενθούν επειδή αυτοί θα παρηγορηθούν.
Πένθος, λύπη, στοχασμό, δεν διέκρινα. Αντ᾽αυτού διέκρινα λόγο ελαφρύ, καθημερινό, κοσμικό έως βέβηλο με πολλές ανόμοτες αναφορές ρηχής κοσμικής καθημερινότητας.
4) Μακάριοι αυτοί που πεινούν και διψούν τη δικαιοσύνη επειδή αυτοί θα χορτάσουν.
Αντ᾽αυτού είδα την κοσμική αστική ταξική ιεραρχία σε όλο της το μεγαλείο, την εκμετάλλευση εργατικής υπεραξίας οικονομικών μεταναστών αλλά και ντόπιων εργαζομένων, τους πλούσιους διάγοντες πολυτελή και σκανδαλώδη βίο και τους φτωχούς σε αθλιότητα να ζουν σε παραπήγματα και τρώγλες. Ακριβώς εκεί που το δίκαιο και η δικαιοσύνη απουσιάζουν παντελώς από κάθε κοσμική και θεία μορφή έκφρασης.
5) Μακάριοι αυτοί που ελεούν επειδή αυτοί θα ελεηθούν
Μα πως μπορεί να χαρακτηρίζεται κανείς ελεήμων όταν ζει σε έναν κοινωνικό ιστό στον οποίο οι διαφορές πλούσιου - φτωχού είναι σκανδαλωδώς εμφανείς και εξωφθάλμως προκλητικές; Όπου η κοινοκτημοσύνη είναι άγνωστη λέξη στην πράξη και κυρίαρχη έως επιτακτική παραίνεση στις γραφές;
6) Μακάριοι οι καθαροί στην καρδία επειδή αυτοί θα δουν τον Θεό
Καθαρή καρδία είναι η καρδία η αποστασιοποιημένη από τα κοσμικά (υλικά) και η με πραγματικό και προσήκοντα τρόπο προσηλωμένη στα Θεία και Ιερά πεπραγμένα. Από τα παραπάνω αβίαστα προκύπτει ότι καμία καθαρότητα καρδίας και συνακόλουθα ψυχής δεν παράγουν τα έργα και οι ημέρες των με κοσμικό τρόπο συμπεριφερομένων πλείστων όσων "μοναχών".
7) Μακάριοι οι ειρηνοποί επειδή αυτοί θα ονομαστούν γιοί του Θεού.
Η πνευματική ειρήνη εκπορεύεται από την ψυχική κάθαρση - αγιοσύνη. Όταν ο εξαγνισμός, η αυτοκάθαρση και η αφοσίωση στο Χριστιανικό πνεύμα είναι ελλειποβαρής τότε ουδείς δύναται να θεωρεί εαυτόν ειρηνοποιό πόσο δε μάλλον πράτοντα έργα ειρήνης και έργα αφοσίωσης στο Θείο και Ιερό.
8) Μακάριοι είστε όταν σας ονειδίσουν και σας θέσουν υπό διωγμόν και πουν εναντίον σας κάθε κακό λόγο λέγοντας ψέμματα εξ αιτίας μου.
Ουδείς ονειδίζει και θέτει υπο διωγμόν εδώ και πολλούς αιώνες το Άγιον Όρος. Αντίθετα, τόσον οι Ομόδοξοι αλλά και οι κατά καιρούς Ετερόδοξοι στήριξαν, στηρίζουν και βοηθούν με ανθρώπινο υλικό και οικονομική στήριξη την ύπαρξή του, με μοναδικό φυσικά σκοπό την παραγωγή πνευματικού θεολογικού και ευρύτερα χριστιανικού έργου.
Αυτά είδα στο Όρος.
Βέβαια δεν τα είδα ούτε τα γνώρισα όλα. Και για να έχω κρίση δικαίου ανδρός, οφείλω να ομολογήσω πως στα σίγουρα υπάρχουν ΚΑΙ αυτοί που εκπληρώνουν το πνεύμα και το γράμμα των αρχών της Πίστης. Όμως έχω εδραία πεποίθηση ότι είναι πολύ λίγοι. Μια μικρή, λαμπρή μειοψηφία, που όμως δεν είμαι σίγουρος ότι εξαγνίζει το λοιπό όλον.
Αλλά για όλα αυτά κριτής και αποτιμητής είναι Άλλος.
Εγώ απλά ήλθον, είδον και απήλθον και αμαρτίαν δια τα περί αυτοίς, ου φέρω....
Αμήν λέγω υμίν...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου