Είναι δυνατόν;
Σε μια εποχή που όλα αγοράζονται και πουλιούνται, πόσο "ιδιόρρυθμος" πρέπει να είσαι, όντας Πρόεδρος Διεθνούς Οικονομικού Οργανισμού με ασύλληπτη εξουσία και οικονομική ισχύ να προσπαθήσεις να βιάσεις την καμαριέρα του ξενοδοχείου που διαμένεις; Και με πιo τρόπο μπορεί να δικαιολογηθεί αυτή η συμπεριφορά, όταν μέσα από τη κοινωνική και την οικονομική σου θέση και δυνατότητα μπορείς να "αγοράσεις" ή καλύτερα να "νοικιάσεις" ότι ονειρεύεσαι και επιθυμείς;
Σε ποιά χέρια άραγε βρίσκεται το μέλλον αυτού του κόσμου;
Σε ποιά πρόσωπα, και με ποιές (άρρωστες) προθέσεις;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου